Storm:
Ik sluit mijn ogen, een frons in mijn huid
Ik had storm.. Maar, hoe leg je dat uit…
waarlijk gezien en waarlijk gevoeld
Even begrepen, misschien onbedoeld
We dansen de beelden, zingen een moment
Een lichtje van binnen, alles dat went
Goed geluisterd en te luister gelegd
Veel gepraat, maar vaak niks gezegd
Veel gedeeld, en veel gedacht
Vaak gehuild, soms onverwacht
en soms, soms smelten druppels, samen als één
dan stromen de tranen, niet meer alleen
en sommige tranen, die lijken van glas
als dat dan misschien mijn traandruppel was
dan valt die druppel al wat moeilijker stuk
want in nieuwe tranen, zit mijn idee van geluk...
Taizé tot ooit, ik zie je snel
En tot die tijd, red ik het wel…
Ik open mijn ogen en leef verder