Geloof
Twijfel slaat als donderslag
en bang zweet ik uit angst
koude rilling, moedigheid
maar eerlijk duurt het langst
De hoop vertrekt geen spier
ik vraag alleen om rust
een diepgespeend velangen
mijn ongeloof gesust
Liefde onvoorwaardelijk
maar vragen doemen op
toch voelt ik diep van binnen
BrokenGirl1989: | Donderdag, november 03, 2005 20:14 |
Normaal vind ik rijm niet mooi, maar bij jou komt het niet zo gedwongen over.. =) Mooi lieverd! Liefs en een knuffel, |
|
*zwarte schaduw*: | Donderdag, november 03, 2005 20:03 |
wonderlijk mooi...weeral!! ik val in herhaling maar je schrijft echt knap kusje zwarte schaduw |
|
I, Lucifer: | Donderdag, november 03, 2005 19:42 |
Wauw! Schitterend gedicht! Klasse! liefs, Luc. |
|
Nemesis: | Donderdag, november 03, 2005 19:29 |
Breek mijn gevoel open met je woorden... Geweldenaar! |
|