mijn tranen
zij vloeiden voort
mijn hart deed pijn
zij leek voor een moment
totaal verscheurd
je keek me aan
en vroeg aan mij
alleen door het geloof
ik snikte en knikte ja
mijn tranen
bleven vloeien
zwijgen was wat jij
enkel nog kon doen
weer een dag voorbij
mijn hoofd stroomt over
ik kan het niet meer aan
wanneer zal mijn verdriet
eindelijk vergaan
~ 4 november 2005~
priseschijn: | Donderdag, november 10, 2005 17:38 |
mooi liefs prises |
|
hannez: | Zaterdag, november 05, 2005 18:58 |
Ik ben er voor je...altijd! Dikke Knuf |
|
Koene: | Zaterdag, november 05, 2005 10:04 |
aah.. lieverd.. het komt allemaal goed, als je maar onthoud dat jij ook wat in handen hebt | |
caroline leeuwerck: | Vrijdag, november 04, 2005 21:53 |
mooi geschreven k wens je veel sterkte en ik hop voor jou dat je verdriet gauw mag verdwijnen en dat de zon vlug door je sombere wolken gaat schijnen liefs |
|
I, Lucifer: | Vrijdag, november 04, 2005 21:46 |
Mooi gedicht, sterke verwoording van een zware emotie die het er niet makkelijker op maakt. Als je erover praten wilt, mag je me toevoegen op MSN, of anders mailen ;) liefs, Luc. |
|
Auteur: mienke | ||
Gecontroleerd door: Sunflower | ||
Gepubliceerd op: 04 november 2005 | ||
Thema's: |