ik wil je niet dwingen
Ik wil je niet dwingen
Je wilt dat anderen praten
Maar zelf doe je het niet
Ookal heb je zelf
Ook veel verdriet
Je weet toch
Dat vrienden je niet alleen zullen laten
Waarom wil jij
Dan toch niet praten?
Is het moeilijk
Doet het pijn
Je moet er nu in je eentje uitkomen
Dat lijkt me ook niet fijn
Je hoeft niet te praten
Ik wil je niet dwingen
Maar je zult er toch ooit
Eens mee moeten beginnen
Als je er aan toe bent
Dan ben ik er voor jou
Onthoud nou maar eens
Dat ik heel veel van je hou...
Je wilt dat anderen praten
Maar zelf doe je het niet
Ookal heb je zelf
Ook veel verdriet
Je weet toch
Dat vrienden je niet alleen zullen laten
Waarom wil jij
Dan toch niet praten?
Is het moeilijk
Doet het pijn
Je moet er nu in je eentje uitkomen
Dat lijkt me ook niet fijn
Je hoeft niet te praten
Ik wil je niet dwingen
Maar je zult er toch ooit
Eens mee moeten beginnen
Als je er aan toe bent
Dan ben ik er voor jou
Onthoud nou maar eens
Dat ik heel veel van je hou...
Reacties op dit gedicht
| anne(16): | Zaterdag, november 05, 2005 18:55 |
| Heel mooi geschreven en goed dat je dat inziet! Je kunt haar idd niet dwingen en idd, het is heel moeilijk voor haar om te praten, wss, laat haar komen als ZIJ daar klaar voor is.. Op dit moment kun jij nog nix doen, alleen laten merken dat je er bent als ze er klaar voor is Sterkte voor jullie saampjes Liefs anne |
|
Over dit gedicht
| Auteur: NL_Meiisjee_NL | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 04 november 2005 | ||
| Thema's: | ||