Nooit eerder, liep het zwart
Zo verscheiden, in mijn versen van tederheid
Of een verloren droom uit mijn fantasie
De naïviteit was duidelijk voelbaar
In de letters die woorden waren,
doch te appart om samen te voegen
Leuk je gekend te hebben, fantasie
of realiteit in poëzie die ik liefhad
Beter had ik je beschreven in liederen
of in mijn zang van realiteit
Want de klank in mijn genegenheid
Had ik meerdere keren in uw handen
toevertrouwd, als openbaar geheim
Of als persoonlijke leefwereld
Waarin ik duizenden malen gezien heb
Ik heb het beleefd in mijn lezen
Of in het schrijven van teksten
Die geen toevlucht, doch een muur waren
Ik had u liever bewaard, maar het was te laat
Verdorie, mijn pot inkt is omgevallen!