Dit gedicht gemaakt naar aanleiding van het gedicht van Lia
,, Nooit vergeten,, op 05/11-05
- eeuwig en één dag -
Hoe kan ik nu vergeten, jij wensdroom
uit mijn hart geboren zonder zorgentot de dag dat het leven mij ging verlaten
en jij achterbleef in een lange lege morgen
er spreken vele jaren uit een moment
tot aan de dag van nu, en nu is telkens weer
dat jij me niet vergeet – maar ook ik mijn kind -
ik zie jou, mijn lief in dag en nacht zo óók in
droom die jou bezoekt ben ik bij je en hou de wacht
in koestering draag jij me met
je mee, waar zon nu schijnt of dooft door
bitter nood verblijf jij enkel en alleen in
handen die me dragen daar waar tijd
stil is blijven staan
zo jij mijn kind, en ik leef in je lach
voor altijd – eeuwig en één dag…☺
Elze
Henk Knibbeler: | Zondag, november 06, 2005 23:05 |
witte poëzie die ik graag lees op een avond zoals deze.. groets, henk. |
|
Annemieke van der Ven: | Zondag, november 06, 2005 14:38 |
Weer prachtig... Lies Annemieke |
|
m@rcel: | Zondag, november 06, 2005 12:44 |
met diepe bewondering gelezen war een pracht van een gedicht heel mooi Liefs m@rcel |
|
Niniki: | Zondag, november 06, 2005 12:21 |
geweldig! Jullie gaan toch geen konijn eten hé? ;-)) Knuffie Nini |
|
Klaes: | Zondag, november 06, 2005 11:46 |
ook in bewondering gelezen groet/klaes |
|
Mathilde: | Zondag, november 06, 2005 11:26 |
wow....dit is zo mooi!! geweldig! liefs, mathilde |
|
_Zonneschijn_: | Zondag, november 06, 2005 11:20 |
Schitterend gedicht! Liefs en een fijne zondaggroet! |
|
Lia : | Zondag, november 06, 2005 11:08 |
mooier had je het niet kunnen verwoorden... dank je wel..knuffel.. L!@ |
|
dol_fijn: | Zondag, november 06, 2005 10:55 |
ben er echt helemaal stil van na het lezen van dit prachtig verwoord gedicht dikke kusjes veel liefs Dol_fijn |
|
Auteur: elze | ||
Gecontroleerd door: michris | ||
Gepubliceerd op: 06 november 2005 | ||
Thema's: |