Huil maar niet stad
er verbranden alleen wat huizen
genoeg blijft er nog staan
om te zetten op het papier
En een kind zoekt naar haar vader
krijsend, kruipend over de straat
waar knieën openraken
en wind speelt met een blad
Wees niet bang al het mooie is niet verdwenen
enkele gebouwen blijven heus wel staan
het wandelen door smalle steegjes
zal niet meer het zelfde zijn als toen
Op een bankje las ik de taal van de rivier
die stroomden langs huizen en bedrijven
nimmer zal zij meer zo spreken de stad
dan toen wij haar voor het eerst ontdekten
Elze: | Dinsdag, november 08, 2005 09:03 |
o wat mooi...prachtig gr,,elze |
|
L.Bert: | Dinsdag, november 08, 2005 08:19 |
Hele mooie poëzie! | |
Angel Of Poems: | Dinsdag, november 08, 2005 06:18 |
En zo zal elke stad, dorpje of ander gehucht ooit aan zijn\haar einde komen, mooi verwoord! | |
Renate-td-: | Dinsdag, november 08, 2005 00:35 |
mooi geschreven... liefs, |
|
Jeffry: | Dinsdag, november 08, 2005 00:30 |
met diepgang... | |
Auteur: wijnand. | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 08 november 2005 | ||
Thema's: |