M'n ogen zijn gesloten.
En ik beeld me je in.
Van toen, dat was gebeurd.
Ik open m'n ogen.
En zie,
je staat voor me.
Met die ogen van enkel u.
De ogen op een kier.
Zoals eigenlijk enkel een deur kan.
Ik zie je spieken,
stiekem en snel.
Je vertelt me eens
altijd en dan niets.
Zo vandaag hoor ik je praten,
fluisterend in m'n oor.
'Het komt m'n kleine meid.
leven zal zij zeker doen.'
En toen, net toen
verscheen die kleine glimlach rondom m'n mond.