De krakende poort
zal weldra verstillen
de lange stoet stapsvoet
passeert doodkalm...
Wenend zwart kweelt
om lijkbleke gezichten
knarsend op het mossig grind
volgt de menigte de dood...
De laaghangende zon
schaduwt de gedragen baar
die tweezijde wordt overlopen
de ernst verhuld het tafereel...
Voor de eeuwig gedolven rust
staat de stoet in roerloze stilte
een laatste groet strooit bloem
het rouwhof graveert oneindeloos...
Peter van der Linden: | Woensdag, november 09, 2005 13:20 |
Prachtig verwoord. Morgen ga ik dat helaas ook weer meemaken. Een buurvrouw van 89 is overleden. Groetjes, Peter. |
|
sunset: | Woensdag, november 09, 2005 10:20 |
Treffende beeldende verwoording. Liefs, sunset |
|
Bengelmans: | Woensdag, november 09, 2005 09:28 |
erg mooi geschreven groet bengelmans |
|
Auteur: Jeffry | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 09 november 2005 | ||
Thema's: |