Wat hebben we het toch goed allemaal.
We hebben gewoon het voorrecht om te kunnen zeuren.
Kleine problemen in de grote zaal.
En dat het makkelijk zal gaan,
zal waarschijnlijk nooit gebeuren.
Waarom makkelijk, als het moeilijk kan.
Zorg voor wat meer spanning in het leven.
Of is dat juist de simpelheid van een man.
Die je zoveel meer zorgen kan geven.
Maar ik zeg je dit, ik heb het pas gehoord.
Drie kwart van je zorgen, gebeurd nooit.
Heb ik al die tijd m'n rust voor niks verstoordt.
Achter gelaten met knikkende knieen,
en licht verstrooid.
Maar deze grote puinhoop,
het maakt mij allemaal niet meer uit wat je doet.
Zolang ik kan zeuren,
heb ik het goed.