Je ligt op bed
ademt zwaar,
het is moeilijk
dat zie je
Longkanker
vreet je lichaam op
je teert helemaal weg
er blijft niets van je over
Je blaast je
laatste lucht uit je lijf
en dan is het voorbij
de rust op je gezicht
Afscheid nemen
voor altijd
het doet zo’n pijn
het slijt zeggen ze
Pa het is 21 jaar geleden
maar het wil maar niet wennen
elke dag is er wel zo’n moment
dat ik even aan je denk
unicornkim: | Woensdag, november 16, 2005 10:13 |
Ik sluit me aan bij scientist... het gevoel is prachtig weergegeven in dit gedicht. Liefs Kimberley |
|
Zoewie: | Zondag, november 13, 2005 19:21 |
:( Geweldig mooi gedicht! Heb het zelfde meegemaakt papa is er nu al 4 jaar nimeer.. sterkte!!:( .x. Zoë, 15 jaar. |
|
hiljaa: | Zaterdag, november 12, 2005 08:21 |
droefmooi voelend neergezet! knufliefs--hiljaa-- |
|
vlokje: | Vrijdag, november 11, 2005 16:11 |
De scherpe randjes slijten met de tijd maar de pijn van het gemis blijft. liefs sylvia |
|
kriekske: | Vrijdag, november 11, 2005 15:44 |
ze zijn er niet meer ... maar ze geven je wel mooie herinneringen die verder leven diep in je hart... liefs |
|
_Zonneschijn_: | Vrijdag, november 11, 2005 11:51 |
Prachtig verwoord! Er blijven altijd moeilijke momenten maar in je hart blijft hij verder leven en die mooie momenten kan niemand je meer afnemen! Liefs en een knuffel! ps.Post is onderweg naar jullie! |
|
scientist: | Vrijdag, november 11, 2005 10:55 |
Op rouw staat geen tijd | |
Niniki: | Vrijdag, november 11, 2005 10:53 |
Oh wat herkenbaar zeg.......Mijn vader is in 1993 ook daaraan overleden, het is heel zwaar om dat te aanschouwen, ik weet het. Ook voor mij is het nog steeds als de dag van gister. big hug! Knuffie Nini |
|
Annemieke van der Ven: | Vrijdag, november 11, 2005 09:21 |
liefs Annemieke | |
maria : | Vrijdag, november 11, 2005 09:14 |
verliezen aan de dood went nooit we kunnen slechts proberen stukje bij beetje ermee om te gaan liefs, maria |
|
manik: | Vrijdag, november 11, 2005 09:10 |
wat is wennen mijn man is overleden maar ik denk heel vaak aan hem geliefde mensen zijn een onderdeel van jou leven ze gaan niet weg liefs hennie |
|
switi lobi: | Vrijdag, november 11, 2005 09:07 |
Het went nooit...ik mis mijn engelenkind elke dag steeds meer......liefsliefs, dikke kus, switi lobi | |
Jannie Hoogendam: | Vrijdag, november 11, 2005 08:59 |
Heftig!!! Het went nooit... kus van Jannie |
|
moonwoman: | Vrijdag, november 11, 2005 08:44 |
sterkte,mooi geschreven. lieve groeten |
|
Elze: | Vrijdag, november 11, 2005 08:41 |
pfffffffff | |
arie.v.d.zalm: | Vrijdag, november 11, 2005 08:18 |
goed neergezet moin moin arie |
|
Lia : | Vrijdag, november 11, 2005 08:02 |
kei herkenbaar...knuffie... | |
Auteur: L!a | ||
Gecontroleerd door: Sunflower | ||
Gepubliceerd op: 11 november 2005 | ||
Thema's: |