Nieuw begin van het einde.
Al te lang geen gedicht meer geschreven,
waarschijnlijk omdat de wereld even stopte met beven.
Ik voelde me goed in mijn vel,
geen sprake van een vleugje onwel.
Ik ben niet meer de persoon die ik ooit was,
alleen nog op mijn ziel diezelfde grote kras.
Nog nooit kreeg ik zoveel vriendschap,
zoveel dat ik mijn oude zorgen zelfs helemaal vergat.
Jammer genoeg komen ze weer even bovendrijven,
maar deze keer wil ik niet te lang in die put blijven.
Deze keer zal ik er voor mijn vrienden zijn,
en laat ik hen niet in de steek, gewoon voor MIJN pijnā¦
Vrijdag 11/11/05
16u56