niet ruilen
bijna vierentwintig jaar geleden
hield jouw lichaam op te bestaan
voor mij was het alsof de bodem
onder mijn voeten was weggeslagen
geen tijd om verdriet te hebben
te veel ellende door moeten maken
nergens kon ik terecht
met al mijn onbeantwoorde vragen
hoe vaak voelde ik mij als kind
zo ontzettend in de steek gelaten
waarom was er toen niemand
om volwassen mee te praten
kinderen zijn zo flexibel
maar ik verdronk in mijn verdriet
ik heb me dat zo vaak afgevraagd
waarom zagen jullie dat dan niet
Jan van Dord: | Zaterdag, november 12, 2005 18:33 |
Ik heb ongeveer het zelfde meegemaakt. Kan en wil er niet over praten. Ik vind het knap dat jij er zo over kunt schrijven, ik denk dat het een bepaalde opluchting geeft Een goed weekend. jan |
|
erje: | Zaterdag, november 12, 2005 17:23 |
vroeger was alles veel moeilijker te verwerken, nu wordt er meer door derden geregeld zodat ouders de kinderen en fmilie kunnen opvagen de dood staat nu veel dichter bij het leven en is vaak bespreekbaar, gelukkig heb jij nu een manier gevonden om het van je af te schrijven liefs erje |
|
Peter van der Linden: | Zaterdag, november 12, 2005 13:16 |
Ondanks dat ben je nu toch een vrouw die stevig in het leven staat. En zo zou je vader het ook gewild hebben. Een dikke knuf van, Peter. |
|
Annemieke van der Ven: | Zaterdag, november 12, 2005 12:52 |
Ik denk...angst voor hun eigen onmacht... Liefs Annemieke |
|
Elze: | Zaterdag, november 12, 2005 12:15 |
ik ben het helemaal met Rien eens laifss |
|
m@rcel: | Zaterdag, november 12, 2005 12:05 |
heel mooi geschreven Knuff/liefs m@rcel |
|
Rien de Heer: | Zaterdag, november 12, 2005 11:18 |
Knuf knuf en wees trots op jezelf dat je ondanks alles geworden bent wie je nu bent... Rien. |
|
libel: | Zaterdag, november 12, 2005 11:02 |
Stil... Liefs, lia |
|
scientist: | Zaterdag, november 12, 2005 10:56 |
Typisch: buren, familie, artsen: allen praten ze met de volwassen nabestaanden. En het kind staat in de kou. Volwassenen moeten ook oog hebben voor kinderverdriet en naar hen luisteren. Raakt me persoonlijk dit, dat is duidelijk... |
|
Sifra.K: | Zaterdag, november 12, 2005 10:23 |
Prachtig geschreven Met een brok in mijn keel gelezen. *knuff* Sterkte & liefs, Sifra |
|
Auteur: Lia van der Fluit | ||
Gecontroleerd door: michris | ||
Gepubliceerd op: 12 november 2005 | ||
Thema's: |