Verloren vriendschap
[*..Verloren vriendschap..*]
De mensen om ons heen,
Hebben ons veranderd
De puzzel past niet meer,
De zogenoemde klik…
Is weg
We praten en begrijpen,
Niet meer
Jij praat, ik luister
We zijn verder gegaan…
Ieder zijn eigen kant
We waren geen familie,
Maar wel zusjes
Elke band,
Blijkt te kunnen breken…
Onze ook
Zoals het eerst was,
Zal het nooit meer worden
Dat doet pijn,
Niemand kan het tegen gaan…
Zo moet het zijn
Het is verloren,
Voorgoed voorbij
Onze vriendschap is afgezwakt,
Beide hebben we schuld
Je hebt het beloofd:
‘ons krijgt niemand uit elkaar,
wij zijn niet te breken’
Enkel aan het begin…
Heb ik dat gelooft.
Reacties op dit gedicht
| anne(16): | Dinsdag, november 15, 2005 21:54 |
| *Slik* Super mooi geschreven en zo herkenbaar... Sterkte Liefs anne |
|
| caroline leeuwerck: | Maandag, november 14, 2005 21:19 |
| heel mooi en zo ontroerend geschreven sterkte en liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Just.aGirl | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 14 november 2005 | ||
| Thema's: | ||