de schemering ontbloten
ik heb gewacht
op dit moment
de toekomstlacht
er is zoveel
verkracht door woorden
die te sterk raakten
die zwakke punten
zichtbaar maakten
in samenkomen van gevoel
met jou ontdekte ik
dat zinnen spreken
in het woord vergeten
dat licht er atijd is
in zon die schijnt te weten
hoe misverstaan begon
ik zie je nu al vaag
de schemering ontbloten
maar eerst de nacht zo graag
wil melker
16/11/2005
sunset: | Woensdag, november 16, 2005 13:56 |
't Blijft gewoon zalige (figuurlijke en letterlijk) poëzie wil ;=). Liefs, sunset(I.) |
|
Mathilde: | Woensdag, november 16, 2005 12:27 |
heerlijk maar met een melancholische ondertoon.. liefs, mathilde |
|
Niniki: | Woensdag, november 16, 2005 11:54 |
heerlijk. Knuffie Nini |
|
switi lobi: | Woensdag, november 16, 2005 10:22 |
Prachtig geschreven over een heerlijk moment.....liefsliefs, switi lobi | |
Steven Vermeulen: | Woensdag, november 16, 2005 08:55 |
hmm, heerlijk dit gedicht, om even bij weg te dromen... | |
fredie: | Woensdag, november 16, 2005 08:39 |
heel mooi Love Fredie |
|
hiljaa: | Woensdag, november 16, 2005 08:30 |
prachtig toekomstvisie! knufliefs--hiljaa-- |
|
remie: | Woensdag, november 16, 2005 07:51 |
ja ja...t is wat...liefs Remie | |
Lia : | Woensdag, november 16, 2005 07:37 |
ah die eerste nacht he.... knufke.. L!@ |
|
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: maneschijn | ||
Gepubliceerd op: 16 november 2005 | ||
Thema's: |