Zo bijzonder!
Ach,
je bent zo klein
zo fragiel.
Je huidje
is zo dun
zo rimpelig!
Je armpjes
steken als stokjes
uit
je mouwtjes.
Je kan amper
op je beentjes staan.
Maar ..
je gezicht,
is zo bijzonder,
je ogen stralen
vol levenslust,
de woorden rollen
als een waterval
over me heen.
Je wilt leven..
je wilt ,
zo graag
nog leven!!!
En dat,
lieve schat,
kan ik..
je helaas,
niet geven.
erje: | Donderdag, november 17, 2005 00:05 |
wat lief je wilt zograag dat het overleefd maar soms sta je echt machteloos vind het een zwaar beroep. liefs erje |
|
Auteur: jackie lokker | ||
Gecontroleerd door: michris | ||
Gepubliceerd op: 16 november 2005 | ||
Thema's: |