Je mooie blauwe ogen!
Ik kijk in je blauwe ogen,
Die ogen waar je in kan verdrinken,
Alles is verandert,
Je blauwe ogen,
Oceanen van verdriet.
Die blauwe ogen,
Waardoor ik op je viel,
Veraden wie je bent,
Veranden je verdriet.
Ik zie alles,
Maar je probeert het te verbergen!
Niks lijkt veilig,
Niks lijkt normaal.
Je mooie blauwe ogen,
Zien de wereld te grauw,
Zien je leven als je vrijand,
Ze veraden me,
zonder dat je wat zegt.
Ik voel me ziek,
Ziek omdat ik zie wat je voelt!
Maar je wilt niet luisteren,
Je wilt het niet zien.
Ik wil dat je luisterd,
Dat je me probeert te begrijpen,
Dat je me laat helpen je leven beter te zien,
Maar alles wat je ziet is treurig
Die ogen waar je in kan verdrinken,
Alles is verandert,
Je blauwe ogen,
Oceanen van verdriet.
Die blauwe ogen,
Waardoor ik op je viel,
Veraden wie je bent,
Veranden je verdriet.
Ik zie alles,
Maar je probeert het te verbergen!
Niks lijkt veilig,
Niks lijkt normaal.
Je mooie blauwe ogen,
Zien de wereld te grauw,
Zien je leven als je vrijand,
Ze veraden me,
zonder dat je wat zegt.
Ik voel me ziek,
Ziek omdat ik zie wat je voelt!
Maar je wilt niet luisteren,
Je wilt het niet zien.
Ik wil dat je luisterd,
Dat je me probeert te begrijpen,
Dat je me laat helpen je leven beter te zien,
Maar alles wat je ziet is treurig
Reacties op dit gedicht
| devil of stars: | Woensdag, november 16, 2005 20:27 |
| dit is egt raar.Je zei dat je je kon terugvinden in wat ik schreef en dat is helemaal hetzelfde met jouw gedicht. Het is egt prachtig verwoord en net wat ik ook vaak denk. Volgens mij zitten we in hetzelfde schuitje... | |
Over dit gedicht
| Auteur: **Sweet Love** | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 16 november 2005 | ||
| Thema's: | ||