Oud verdriet
Ze was bang voor de toekomst…
Haar verleden achtervolgde haar…
De pijn, de woorden…
Het vertrouwen in de waarheid en de mensen was ze kwijt…
Als haar ogen zich sloten zag ze het gezicht van haar verleden…
Het waren de woorden die haar van binnen kapot maakten…
Woorden van haat en ongevoeligheid…
De tranen van toen rolden nog over haar wangen…
Haar vrolijkheid verborg de littekens…
Ze zag een huilend meisje bij haar moeder,
Huilend om de pesterijen op school…
Iets wat leek als een paar onschuldige daden,
Blijven voor altijd diepe sneden in haar ziel…