Tranen stromen in alle eenzaamheid neer.
Jij die er niet is om ze op te vangen..
Waarom ben je verdwenen?
Nog altijd wil ik je in mijn aanwezigheid...
Dat innige contact herbeleven
Vraag ik dan zoveel?
Enkel wil ik degene die me troosten kan,
Mijn hart weer helen zal..
Van wat gebarsten is door jou ontbreken...
Druppels voel ik zachtjes rollen..
Ik mis je tedere handelingen,
Die eindeloos starende blik van je...
Wat kan ik doen opdat je naast me ligt?
Lieve woorden wil ik toegefluisterd krijgen..
Wanhopig laat ik mijn verdriet rusten
In alle droevigheid zal ik op je wachten..
In dromen die ooit werkelijk worden...