Het spijt me te staan
is de liefde niet om te beschermen?
er is nog zoiets, niet verder dan hier
de stappen dreunen buiten liefde om
en niet tot het spijt me kom
buigen voor mijn zware woorden
en met brokken in handen staan
ik heb je zo lief zo lief, dat is het
en noodgedwongen voor het spijt me gaan
geluk is niet gelukkig aangewaaid
mijn lied: zo ik zing, heb gezongen
is soms andermans verdriet:
en weer: weet je dat het me spijt, ‘gedwongen’
de wereld liefheb, en haat ze tegelijk,
momenten van het onbegrepen voelen
maar moet vanuit mijn diepste zijn zeggen:
weet dat het me spijt, mijn bedoelen
willem
Cora (zij): | Vrijdag, november 18, 2005 13:02 |
Heel erg mooi dit, het is al goed, haha.... "Mooiewoordenweer...." |
|
Jan van Dord: | Donderdag, november 17, 2005 21:06 |
Een heel mooi gedicht!! jan |
|
Peter van der Linden: | Donderdag, november 17, 2005 15:45 |
Prachtig geschreven. Graag gelezen. Groetjes en bedankt voor je mail. Peter. |
|
switi lobi: | Donderdag, november 17, 2005 12:00 |
Heel prachtig en liefedevol overgebracht....liefsliefs, switi lobi | |
dol_fijn: | Donderdag, november 17, 2005 11:44 |
goed en over duidelijk geschreven Willem knuff veel liefs Dol_fijn |
|
soulsister: | Donderdag, november 17, 2005 11:28 |
prachtig geschreven, liefs |
|
Auteur: lommert | ||
Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
Gepubliceerd op: 17 november 2005 | ||
Thema's: |