Het oog van de orkaan.



Ik dacht dat het leven verbeterd was,
fluitende vogeltjes bekijken al liggend in het gras.

Wakker worden met een lach op je gelaat,
zonnestralen die alles veranderen in een sieraad.

Je niet meer door het leven moeten sleuren,
maar wel je geluk doorgeven en iedereen opfleuren.

...

Het was slechts het oog van de orkaan,
en hij gaat nog veel schade begaan.

Hagel en regen valt met de bakken uit de lucht,
ik sta hier nog alleen, iedereen is al gevlucht.

De fluitende vogeltjes worden afgelost door wilde beren,
en ik weet... dat ik deze keer de orkaan niet mag negeren.



Zaterdag 19/11/2005
21u46