en ik vraag me af of ik ooit zal leven
zoals ik dat vroeger wel eens deed
of ik nog zal lopen zonder gevoel
dat elk moment het einde zijn kan
en ik denk aan oude tijden waar
ik nog met meedere liep, maar
de eenling die ik geworden ben
zal nooit meer dan eenzaam zijn
en ik hoop op een nieuwe wereld
waar de doden niet gescheiden zijn
zodat ik vermoord kan worden
zonder iemand die het me kwalijk neemt
| quand: | Maandag, november 21, 2005 19:43 |
| hard, maar toch goed mijn respect krijg je:) ik ben er voor je |
|
| milamber: | Zondag, november 20, 2005 16:04 |
| pijnlijk bekend sterkte kerwin p.s. erg knap verwoord |
|
| manik: | Zondag, november 20, 2005 15:01 |
| we zijn nooit afgescheiden we voelen het alleen zomaar door te dichten ben je zeker betrokken bij anderen groetjes hennie | |
| Marjolein.: | Zondag, november 20, 2005 14:24 |
Meis.. Wat is dr aan de hand? Kom hier, een dikke knuffel.. Marjo. (Ps. verder is t wel prachtig geschreven :$) |
|
| Auteur: Quando | ||
| Gecontroleerd door: fox_bert | ||
| Gepubliceerd op: 20 november 2005 | ||
| Thema's: | ||