Piepend, knarsend nu de remmen
De machinist op weg naar ergens
het boemelt in zijn lange trein
hij zou er bijna slaap van krijgen
maar oh nee, alert moet hij steeds zijn
Al jaren boemelt hij het land door
van hot naar her, van hier naar daar
hij doet zijn werk met heel veel passie
maar vandaag...voelt zich beetje raar
Als trein op hoge snelheid is gekomen
verstard zijn blik, het is niet waar...
ginds licht een mens op blote knieen
zo op zijn rails, wat doet 'ie daar?
Ga weg!!!, roept hij in zijn cabine
Ga weg...dit kan ik echt niet aan
Ga weg... optijd kan ik niet stoppen
en dit kan ik niet meer doorstaan
De mens blijft op de rails toch zitten
het hoofd gebogen naar omlaag
de machinist trapt op zijn remmen
zijn trein vermindert vaart te traag
Ter plekke in zijn buik gerommel
zijn eten kotst hij uit zijn maag
hij prevelt zacht nog een gebedje
dan komt de klap op de onderlaag
Piepend, knarsend nu de remmen
meters gaat het lichaam mee
wie is deze onbekende?
in slowmotion stapt hij uit zijn treincoupe
jannie/21-11-2005
***
n.a.v. programma op TV over wat het de machinisten doet
bij zo'n luguber gebeuren...het was zijn derde slachtoffer
hij is gestopt met machinist zijn op de trein
horse_lover : | Woensdag, november 23, 2005 20:52 |
who hevtig heel mooi verwoord kus xxxdaphxxx | |
_Zonneschijn_: | Maandag, november 21, 2005 18:31 |
Stilmakend... Schitterend verwoord maar ook dieprakend... Liefs |
|
Jannie Hoogendam: | Maandag, november 21, 2005 18:30 |
ja, Janny, je hebt gelijk...ligt is geen licht Jannie |
|
m@rcel: | Maandag, november 21, 2005 18:26 |
stilmakend...en het geurd zo veel knuff m@rcel |
|
Lia : | Maandag, november 21, 2005 18:18 |
ut gebeurd dagelijks.. | |
remie: | Maandag, november 21, 2005 17:35 |
hoe wanhopig moet de mens zijn die daar ligt....liefs Remie | |
Klaes: | Maandag, november 21, 2005 17:31 |
integer verwoord,ik ken iemand,die deze ja wat zal ik zeggen deze sooi moet opruimen net zo erg als voor de conducteur groet/klaes |
|
Nemesis: | Maandag, november 21, 2005 16:44 |
Impactvol, maar met een slome tragiek. Wonderlijke verwoording, zachtteder omschreven, met respect voor de mens in het uniform. Hulde. |
|
Auteur: Jannie Hoogendam | ||
Gecontroleerd door: michris | ||
Gepubliceerd op: 21 november 2005 | ||
Thema's: |