verdronken in de woorden
die de wereld mij eens bracht
stierf ik een duizend doden
tot mijn leven zich herpakte
en zich boog voor wat er was
een strijd van eeuwen volgde
op de waarheid die ik zag
in de nachten van weleer
werd eenzaamheid benadrukt
in het koude van de maan
werd ik door handen gebroken
streepte ik mezelf steeds weg
om de leugens die mij raakten
gekotst uit hellepoorten
opnieuw daglicht te geven
22-11-05
Bengelmans: | Woensdag, november 23, 2005 20:28 |
gefeliciteerd :P |
|
wijnand.: | Dinsdag, november 22, 2005 17:52 |
lekker vlot lezend gedicht met eeen goede inhoud Graag gelezen |
|
justAkid: | Dinsdag, november 22, 2005 17:33 |
Super mooi!!... pfieww! dit spreekt mij dus echt aan! Fijn geschreven! Kusz Moow |
|
Lautjuh: | Dinsdag, november 22, 2005 17:14 |
prachtig, ;) liefs/knuf | |
*zwarte schaduw*: | Dinsdag, november 22, 2005 17:05 |
indrukwekkend! zeker niet slecht hoor, integendeel... kusje zwarte schaduw |
|
Auteur: Benjamin de Rooy | ||
Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
Gepubliceerd op: 22 november 2005 | ||
Thema's: |