Steengevuldeput
Littekens op haar ziel
Gekerfd toen ze in die put viel
…..
Voorzichtig eruit gekropen
… gaat stilletjes de wereld weer voor haar open
het heeft lang geduurd
haar handen door het klimmen helemaal geschuurd
toch zit opgeven er niet in
levensbewust neemt ze een nieuw begin.
Steen voor steen vult ze die put nu op
…. doodop … toch geeft ze niet op
dag en nacht vulde ze de put, zodat ze er niet opnieuw in kon vallen
zelfzeker legt ze de laatste steen en laat zich zachtjes achterover vallen
Het waren zware stenen… één voor één …
Maar ze deed het totdat het zonlicht ook voor haar weer scheen