Jaargetijden
En het was lente
toen hoop nog met de tulpen bloeide
en blauw de regen toonde pracht
’t geluk als woekering ik snoeide
tot ’t plots voorbij was over nacht
En het was zomer
toen witte lelies graven zoomden
waarin ’t verlangen sliep
de rode klavers van geluk die wij eens droomden
verwelkten toen ‘k enkel nog jouw naam maar riep
En het was herfst
toen gouden zonnebloemen zich stil draaiden
naar ’t levenbrengend licht
’t verwachten dat de tijden pijn verwaaiden
of rimpels gladden in ‘t bedroefd gezicht
En het was winter
toen wereld zich mij toonde in een witte pracht
het leven heel gestadig door bleef groeien
tot ver voorbij de langste nacht
de eerste bloemenpracht ging bloeien
en het weer lente was.
**********
sunset 24-11-2004
**********
Jan van Dord: | Donderdag, november 24, 2005 21:13 |
Heel erg mooi !!! jan |
|
Lia : | Donderdag, november 24, 2005 12:26 |
prachtig... | |
Cheeke: | Donderdag, november 24, 2005 12:18 |
Stilmakend mooi! Paar maal gelezen (doe ik meestal bij jou)en enorm van genoten! Liefs, Cheeke |
|
Oorlam: | Donderdag, november 24, 2005 10:31 |
;-)) wat mooi zou het zijn als er 5 jaargetijden waren, niet?;-) | |
Cora (zij): | Donderdag, november 24, 2005 10:11 |
Mooie! | |
_Zonneschijn_: | Donderdag, november 24, 2005 09:52 |
Fantastisch weer! Liefs en een knuffel! |
|
~MeLoDy~: | Donderdag, november 24, 2005 09:46 |
wow...prachtig !! gr. MeLoDy |
|
Annemieke van der Ven: | Donderdag, november 24, 2005 08:43 |
overweligend mooi gedicht... Liefs Annemieke |
|
Sunflower Ria: | Donderdag, november 24, 2005 08:15 |
Prachtig stilmakend intens levend delend stilrakend mooi liefs en knuffelkusxxx SunflowerRia |
|