Laten niet toe de ander
het grijs voor mij tovert een lustig lied
vleugels in het bedompte zicht
hippen van tak op tak
zo wordt het grauw verlicht
een gevecht op hoog niveau aan vetbollen
een ieder wil een graantje meepikken
laten niet toe de ander
menigeen moet zich naar de ander schikken
er is genoeg, meer dan genoeg
wat valt er meer te wensen
overleven, overleven hoe dan ook
hebben hebben….ach, het zijn net mensen:)
willem
Jacqueline: | Zaterdag, november 26, 2005 08:24 |
helemaal gelijk Willem ,leuk gedicht ik herken ze ,bij mij in de meidoorn vechten om brood................... ja ,ja MUSJES!!!! | |
Lia : | Vrijdag, november 25, 2005 06:19 |
het zijn net mensen..... prachtig... knuffie, L!@ |
|