Twijfelend kijk ik je aan
Diep vanbinnen wist ik het al zolang
Ik kan het niet negeren
En ik kan het niet vergeten
Gewoon verder gaan met leven
Maar dan zie ik jou plots weer
Heel even
Waarom weet ik niet
Maar deze emoties volgen me al zo lang
Ze laten me niet meer los
en ik ben bang
Je bent een hindernis, je houdt me vast
Zonder dat je het zelf beseft
Of wel?
Ik dacht nu ik nieuwe werelden leer kennen
Ik jou niet meer nodig had
Maar het tegendeel bewees zich sterk
Er zit een leegte in mijn hart
Waar jij toen was
Je glimlach bracht me steeds aan het lachen
Ik mis je zo erg...
Erger dan ik dacht
En de leegte
Is groter dan ik ooit had verwacht