Eerlijkheid is uit mijn mond gekomen.
Kon haar niet in onwetendheid laten dromen.
Gesproken heb ik inderdaad met haar.
Ik heb alles gezegd, ja dat is waar.
De pijn die wij haar hebben gegeven.
Kon niet met deze leugen blijven leven.
De waarheid is wat zij van mij wou weten.
En wat ik haar heb aangedaan zal ik niet vergeten.
Ik was fout maar ik niet alleen.
Zijn hart is zo bedorven zo van steen.
Ik weet nog zoveel meer.
Maar deed haar niet nog meer onnodig zeer.
De pijn die dat meisje nu heeft.
Ze heeft verloren waar ze zolang voor heeft geleefd.
Dit alles haar ontnomen dus.
Dit alles door onze misschien wel gevoelsloze kus.
Haar hart is nu in twee.
Ik ben hier ook niet blij mee.
Ontkennende woorden van jou tegen haar.
Blijven volhouden,
Het is niet waar.
Harde woorden in mijn gezicht gesproken.
Ontkenning en zeggen dat ik loop te stokken.
Maar ik ben nu niet alleen.
Heb nog iemand om mij heen.
Zoveel andere meisjes heb jij geprobeerd.
Snap eigenlijk niet wat jou mankeert.
Ik weet ook ik ben fout.
Maar ik heb niet iemand waar ik van beweer dat ik daar zoveel van houd.
Als je zoveel van der hield.
Waarom heb je haar dan vernield.
Ik was niet de enige meid.
Niet zozeer door mij ben jij der kwijt.
Je hebt het zelf gedaan.
Trouwens jij gaf de aanleiding waarom ik met je ben gegaan.
Nu bleef het bij een zoen.
Maar als het aan jou lag hadden we nog wel meer dingen samen te doen.
Haar hart is nu gebroken het is nu in twee.
Jij blijft maar liegen wat bereik je hier toch mee.
Zo schijnheilig,
maar achter je woorden ben je niet meer veilig.
Ik heb spijt.
Alleen maar voor die meid.
En wat wil je gaan doen, zoek me maar geef me maar een knal.
Eerlijkheid wint dat is wat jij straks merken zal.