Ik sluit mijn ogen en veroordeel mijzelf
medelijden zou ik niet toestaan
en toch traan ik met je mee
Kon ik maar, voor één keer
uitspreken wat ik denk en voel
maar mijn stem blokkeert door emotie
De woede die ik voel
richt zich op mijzelf
en ik verkramp onder jouw ogen
Hier sta ik dan
en alles wat ik nog kan doen
is jou vasthouden
I, Lucifer: | Dinsdag, november 29, 2005 10:47 |
Wauw! Heel erg mooi, Renate. ben er stil van. liefs, Luc. |
|
Elze: | Dinsdag, november 29, 2005 09:29 |
heel mooi,,voelbaar laifs,,elze |
|
manik: | Dinsdag, november 29, 2005 07:40 |
vasthouden het allervoornaamste wordt te weinig gedaan en teveel woorden groetjes Hennie | |
moonwoman: | Dinsdag, november 29, 2005 01:19 |
gevoelig verwoord. lieve groeten. |
|
Peter van der Linden: | Dinsdag, november 29, 2005 00:48 |
Probeer dat vasthouden vast te houden en de verwarring te verjagen. Het leven is geven en nemen en als je dat kunt zul je vast wel een keer het geluk vinden. Slaap lekker. Knuf, Peter. |
|
Rien de Heer: | Dinsdag, november 29, 2005 00:39 |
Goed vasthouden dan.... Groetjes, Rien. P.S. Wanneer ben je jarig? |
|
Mattijn Langenberg : | Dinsdag, november 29, 2005 00:37 |
er zijn zegt zoveel meer dan woorden ... knuf matt | |
erje: | Dinsdag, november 29, 2005 00:37 |
emoties blokkeren vaak uitspraken toch zal je moeten proberen om nader tot elkaar te komen want alleen vasthouden is niet genoeg liefs erje |
|
L.Bert: | Dinsdag, november 29, 2005 00:34 |
Waarom die verwarring bij deze liefde? Prachtig toch! Mooi warm gedicht. | |
wijnand.: | Dinsdag, november 29, 2005 00:32 |
prachtig | |
Auteur: Renate-td- | ||
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 29 november 2005 | ||
Thema's: |