Golven van emoties dansen op
Het lied waarop je leven wiegt
Tot stroming plots kust ontmoet
Golven sterk in hoogte stijgen
Wit geschuimde rollers breken
Rukken driest op naar het zand
Gebulder hoorbaar op het land
Dat je even kan bedreigen
Dan verwatert de briesende golf
Tot rimpeldunne waterfilm
Dat stil terugkeert naar de zee
Verloren rust zich weer herstelt
Bevaar je zee, immer deinend,
Zonder in het diep te springen
Tracht extremen te bedwingen
Als je schip wat overhelt.
I, Lucifer: | Woensdag, november 30, 2005 11:00 |
Werkelijk een pareltje. liefs, Luc. |
|
lommert: | Woensdag, november 30, 2005 10:44 |
een PRACHT ..jawel..zeer graag gelezen.. willem |
|
pluk de sterren: | Woensdag, november 30, 2005 10:27 |
he, waanzinnig mooi weer, groetjes | |
kimW: | Woensdag, november 30, 2005 10:09 |
ik word niet snel zeeziek en heb diploma reddend zwemmen... kusje |
|
hiljaa: | Woensdag, november 30, 2005 10:01 |
zeer mooi verwoord! knufliefs--hiljaa-- |
|
Cora (zij): | Woensdag, november 30, 2005 09:55 |
Af en toe in het diepe springen is niet verkeerd, loslaten wat jaar en dag zo gewoon is gebleken en op zoek gaan naar meer uitdaging, soms moet je in je leven keuzes maken...vrienden komen en gaan, uiteindelijk blijven er maar een paar echt dichtbij je tot het einde van je leven.... liefs, |
|
chocaatje: | Woensdag, november 30, 2005 09:55 |
Ik vind m weer prachtig. De zee van vriendschap is veelzijdig. Liefs mieke |
|
Auteur: scientist | ||
Gecontroleerd door: maneschijn | ||
Gepubliceerd op: 30 november 2005 | ||
Thema's: |