Kus jouw voorhoofd
En toen heb ik gewacht op jou
dagen aan een stuk
en gedoold
in cirkels gedoold
in sneeuwstormen tegen onzichtbare muren
opgetornd en steeds weer
opnieuw dezelfde voetstappen
dezelfde plek
Ik hoefde niet te wachten
je zou toch terugkomen
ik hoefde niet bang te zijn
je bent niet eens weggegaan
Nu dek ik de tafel
kus jouw voorhoofd
wuif je na
en staar
staar naar de toekomst
zou ik je missen?
Marjolein.: | Donderdag, december 15, 2005 16:39 |
In één woord: poëzie. Liefs, |
|
hiljaa: | Donderdag, december 01, 2005 20:21 |
prachtig met een droeve ondertoon knufliefs--hiljaa-- |
|
libel: | Donderdag, december 01, 2005 18:35 |
Prachtig. Liefs, lia |
|
chocaatje: | Donderdag, december 01, 2005 17:21 |
Prachtig geschreven, de tijd zal het uitwijzen. Liefs mieke |
|
Sifra.K: | Donderdag, december 01, 2005 15:40 |
Prachtig, laat een stilte vallen Liefs, Sifra |
|
dol_fijn: | Donderdag, december 01, 2005 12:37 |
mooi gedicht graag gelezen en net wat Peter al zei zo is het leven knuffies kanjer veel liefs Dol_fijn |
|
I, Lucifer: | Donderdag, december 01, 2005 11:12 |
Wauw, schitterend. in stilte gelezen. liefs, Luc. |
|
vivika: | Donderdag, december 01, 2005 09:04 |
héél erg mooi...liefs | |
Peter van der Linden: | Donderdag, december 01, 2005 00:46 |
Ja, wat de toekomst zal brengen weet niemand. Voor de één geluk, voor de ander ellende. Zo is het leven, helaas. Mooi gedicht. Slaap lekker, Peter. |
|
Fata Morgana: | Donderdag, december 01, 2005 00:41 |
Vooral het einde heel sterk...starend in de toekomst vragen veel mensen zich dit af, liefs Fata. | |
erje: | Donderdag, december 01, 2005 00:33 |
dat is een ding wat zeker is je mist haar elke dag toch geroeten erje |
|
wijnand.: | Donderdag, december 01, 2005 00:28 |
misschien wel wie zal het zeggen | |