Zo zwak, zoals je houden van
leek, je liefde verdoofd door de
strelingen van je eigen handen,
je woorden, met zachte ironie
gevuld, drongen nooit echt tot
me door, ik was zo gesloten
Rust heb ik nooit kunnen vinden,
ik was nooit stil, kon niets horen
door mijn eigen schreeuwen,
mijn tranen vulden je ogen, en
ik liep alleen maar verder weg
Nu je steeds weer mijn gedachten
vult, mijn hoofd alleen maar verder
verward en door doet draaien, denk
ik wel eens; liefste, waar gaat dit
heen als ik alleen maar kan rennen
naar het niets dat op me wacht
Steeds verder hier vandaan, verder
tot het eind in zicht is, en ik
uitgeput ineen kan zakken, voldaan
Opdat ik daar , misschien, eindelijk
Mijn verlossing kan vinden
l33n: | Donderdag, december 08, 2005 17:31 |
jouw verlossing, dat ben jij zelf... dus vecht ervoor meis! je bent sterk genoeg! en anders roep je maar dan help ik je mee... ben er voor je! kusssj leeen |
|
chocaatje: | Vrijdag, december 02, 2005 23:28 |
Zo vol verdriet geschreven!!! Maar zo mooi gedaan. Hou van jezelf je bent t waard. Liefs mieke |
|
mamsiemomo: | Vrijdag, december 02, 2005 22:47 |
Nee, dat is geen optie,.... De verlossing is om je heen,. kijk maar,..... en zie het! Jij bent je verlossing, hou van jezelf! | |
Auteur: Suzanne. | ||
Gecontroleerd door: 260580 | ||
Gepubliceerd op: 02 december 2005 | ||
Thema's: |