het vuur uit luchten
Ik was daar op Golgotha, daar bij
het kruis waar het bloed van die visser
met op zijn hoofd een krans van doornen,
beekjes in het warme zand deed stromen
en nu december mijmert spreekt de kerst
mij nog slechts van verdriet
het vuur uit luchten die het zwart verstuurden
naar hen die smaalden waar pijnen werden
gesmoord in kelen van een dorstig verlangen
naar het sterven – en hoe de dag ook kwijnde,
beter werd het nooitIk zie lichtjes en groene bomen en ik vraag me af
of het lente is, doch besneeuwde ramen
versierd met een ster weerhouden mij van
een zomers denken en ik wieg
het kind in mij in slaap…
Elze
Jan van Dord: | Maandag, december 05, 2005 21:06 |
Mooi !!! jan |
|
Lia : | Maandag, december 05, 2005 16:31 |
diep en zwaarmoedig... knuffie... L!@ |
|
Cheeke: | Maandag, december 05, 2005 15:48 |
Héél mooi maar toch met een beklemmend gevoel vanbinnen gelezen! Liefs, Cheeke |
|
m@rcel: | Maandag, december 05, 2005 15:24 |
heel,heel mooi Liefs je broertje m@rcel |
|
chocaatje: | Maandag, december 05, 2005 12:20 |
heel mooi.Liefs mieke | |
Renate-td-: | Maandag, december 05, 2005 12:04 |
Zo weemoedig.. zo voelt het .. knuf |
|
_Zonneschijn_: | Maandag, december 05, 2005 09:38 |
Fantastisch gedicht! Liefs |
|
vlokje: | Maandag, december 05, 2005 09:09 |
Wat een heerlijk gedicht. liefs sylvia |
|
remie: | Maandag, december 05, 2005 08:38 |
brand maar los met de kerstgedichten...heerlijk...liefs Remie | |
Annemieke van der Ven: | Maandag, december 05, 2005 08:31 |
Mooi decembergedicht... Liefs Annemieke |
|
Auteur: elze | ||
Gecontroleerd door: maneschijn | ||
Gepubliceerd op: 05 december 2005 | ||
Thema's: |