Vroeger ging het zo,
Ze zagen me nooit staan.
Ze wilden me niet,
Ik trok het me niet aan.
Toen wou ik dat ze het deden,
Maar ze deden het niet.
Ik was nog steeds lucht,
Het deed me veel verdriet.
Toen ging het zo,
Ik bestond eindelijk weer.
Ze keken naar me,
Ik voelde me wat meer.
Tot de dag van vandaag,
Was het maar nooit zo gegaan.
Oke het was ook nieuw voor mij,
Dat ik overal kon gaan en staan.
En dan nu dit,
Wat moet ik nou
Ik moet nu kiezen
Tussen hem en jou.
En ja, nu besef ik het pas,
Ik wou
Gewoon heel even,
Dat het net zoals vroeger was.