Verloopt aldus u lach, in hart en ziel
in pijn geleden, heeft u thans die traan gelaten
daar ginds aan overzijde, ware het de wereld niet
eindig maar rond in de verte
Boog ook ik, licht hellend over
dat de aanblik des levens recht nog krom leek
en ik bleek te weten, hoe de klok tikken zou
de hand naar voor, de voet nog achter
met ogen ferm gesloten, zoals ik zoeken wou
Taste u dan dansend
van schaduwspel naar ochtend
van morgen naar gewezen gloren
van een eerste adem naar zeerand
nam u mij, stichtte land waar water roerloos lag
en kwam weder, de dijken tot in uw hand
lachte ik eerst boven
lig ik nu neder
Renate-td-: | Dinsdag, december 06, 2005 13:32 |
Hier zit zoveel in.. mooi zeg ! liefs, Renate |
|
switi lobi: | Dinsdag, december 06, 2005 13:17 |
Ik vind dit een heel bijzonder gedicht.....liefsliefs, switi lobi | |
GLMB: | Dinsdag, december 06, 2005 09:37 |
Zweverig mooi. Liefs, GLMB |
|
Sheena: | Dinsdag, december 06, 2005 00:37 |
grappig, gelukkig ken je mijn zeemeerminnen verleden met al zijn grappen en gruwelen niet, anders zou ik zeggen, u bent helderziend. ssssst, Sheen |
|
Auteur: milamber | ||
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 06 december 2005 | ||
Thema's: |