Alleen
Alleen is zo eenzaam,
Rillen slaat over naar kou
Onbegrijpbaar, maar wel te verstaan
Gevaarlijk dichtbij, neerslachtig als ochtenddauw
Alleen is zo vreemd
Zo gek, zo zonder die ene
Het is een zwaar leed
Toch is het dat hart die zei: ‘’neem de benen’’
Alleen is zo onverklaarbaar
Maar toch uit te leggen
Je was daar toch net nog, ja daar…
Wil nog zoveel tegen je zeggen..
Alleen is een gemis
Vanuit jezelf of toch maar jij
Is het maar een gegis..
Of niet langer te ontkennen,een angst in mij
Alleen is zo kwetsbaar
En toch zo sterk
Ik mezelf en mij, eigenlijk raar
Mijn naam schrijvend in die ene berk