woorden blijven op mijn tong kleven
vingers blijven zweven boven het toetsenbord
ik ben mezelf verloren in tranen die blijven lopen
niet meer lijken te kunnen stoppen en enkel nog
willen laten zien hoe ik me echt voelmaar ik leef meer dan ooit in mijn wereld
die slechts een schaduw is van het echte leven
en geen spiegel wil zijn van hoe het echt gaat
hierin ben ik veilig voor alles en iedereen
en hoef ik niet meer te vluchten voor mezelftoch probeer ik te geloven dat ik terug kom
dat dit alles slechts een tijdelijk gevoel is
van teveel gestreefd te hebben naar perfectie
die ik niet kan zijn, in al mijn levensdoelen
ik weet dat mijn val gebroken kan worden
door jullie lieve armen, maar wil ik nog wel?
Cora (zij): | Dinsdag, december 06, 2005 22:27 |
Niemand is perfect, jij ook niet, meid, je komt er wel. liefs en aai, |
|
*zwarte schaduw*: | Dinsdag, december 06, 2005 21:57 |
ik blijf het een supermooi gedichte vinden!! je weet wat ik erover denk en hoe ik me er bij voel. en ik probeer vooral ook te begrijpen hoe jij je voelt. ik hoop met denker mee en... ik geloof in je, 1000%!! dikke knuffel zwarte schaduw |
|
flores: | Dinsdag, december 06, 2005 21:36 |
Blijf geloven, blijf hopen. Om de simpele reden dat dit alles ooit ook geschiedenis zal zijn. En natuurlijk staan er talloze armen klaar. You know were to find them.. Met een diepe buiging, en woorden die tekort schieten.. Dikke knuffel, een schouder en veel positieve gedachten richting jou... |
|
Auteur: druppeltje | ||
Gecontroleerd door: 260580 | ||
Gepubliceerd op: 06 december 2005 | ||
Thema's: |