Onweerhoudbaar, gaat het voorbij
de tijd is niet te stoppen.
Vol jonge grootheidswaanzin,
en ver weg nog van de ouderdomskwalen,
lijkt de tijd haast tergend voorbij te kruipen.
Maar de jaren tellend, die je al hebt gehad
en machteloos over dat wat komen gaat
lijkt de tijd te veel, te snel, ja veel te snel,
als een bliksemschicht voorbij te tieren.
En denk je even stil te staan,
dan voeren de golven van de tijd
je onverhoeds toch verder dan je wil.
Maar als een bordspel, dat eindigt bij het begin
duik je na al die jaren vermeende verstandigheid,
terug de kinderlijke wijsheid weer in.
(naar aanleiding van een abstract beeld van 'tijd' als opdracht voor CKV3)