Op een dag, in de jaren '80
en Berlijn was verdeeld in noord, zuid en west
zat ik thuis, ja het leven was prachtig
alleen met mijn frietpan ging het niet best
Dus ging ik er mee naar de dokter
"Wat mankeert jou?", dat was zijn vraag
Ik wees huilend naar mijn frietpan
"37 graden, dat is veel te laag?!"
De dokter die moest dat beamen:
"Die frietpan van jou is vreselijk ziek
Gelukkig is er nog altijd de snackbar
en als je niemand wilt zien: de automatiek"
Van ellende begon ik te zweten
dat is wat men noemt: 'frietpan-paniek'
Wat viel er voor mij nog te vreten?
MIJN FRIETPAN, MIJN FRIETPAN, MIJN FRIETPAN WAS ZIEK!
De dokter die pakte een thermo
en stopte dat ding in mijn kont
toen begon hij plots hard te lachen
en zei: "Jij bent kerngezond!
Die frietpan heb jij niet nodig
je hebt zelf een beet're temperatuur
180 graden
het scheelt je veel tijd, en 't is minder duur!"
Na die dag, in de jaren '80
en Berlijn nog verdeeld in noord, zuid en west
zat ik thuis, ja het leven was prachtig
Mijn frietpan was koud, maar met mij ging het best...