Stilletjes
In een hoek
Tekent een meisje
In haar dagboek.
Woorden
Komt ze tekort,
Kleuren zeggen
Wat het wordt.
Slechts
Met één doel
Tekent ze
haar gevoel.
Met tranen
Op haar wangen
Tekent ze
Haar verlangen.
Plots
Is er een kras,
Haar gum
Komt van de pas.
Alles
Is weer wit,
Maar denk niet
Dat ze daarmee zit.
Ze wacht,
Tot haar verlangen wint
En ze weer
Opnieuw begint.
Precies hetzelfde
Als daarnet
Wordt er
Op papier gezet.
Ze tekent
Netjes en ras,
Alleen zonder
Die kras.
De rillingen lopen
Over haar rug,
Maar ze deinst
Er niet voor terug.
Haar tekening
Is klaar
En nu zit ze
Er maar.
Ze voelt haar
Klein en teer
En legt haar zorgen
Bij de HEER.