De stenen draai ik om
verpoos me aan stranden
wind draait in het rond
en fluisterd in oren
Het schermerde in het duister
waar blad viel van de tak
winter sloeg vleugels open
en bedekte het onbewandelde land
Een schilderij van pracht was het
die op het raam werd gezet
mooi waren de bloemen
waar druppels via de stengel
naar beneden stroomden
Liefde werd zichtbaar tussen mensen
die elkaar accepteerden
een stille tocht langs een huis
waar de schaduwzijde van het leven
in was blijven wonen
hiljaa: | Vrijdag, december 16, 2005 22:11 |
prachtig voelend! knufliefs--hiljaa-- |
|
wolkie: | Vrijdag, december 16, 2005 14:03 |
Heel mooi Groetjes |
|
manik: | Vrijdag, december 16, 2005 08:30 |
mooi niets anders over te zeggen groetjes Hennie | |
remie: | Vrijdag, december 16, 2005 08:19 |
mooi...liefs Remie | |
wijnand.: | Vrijdag, december 16, 2005 00:23 |
en nu een horrorgedicht proberen | |
L.Bert: | Vrijdag, december 16, 2005 00:21 |
Geweldig mooi! | |
Auteur: wijnand. | ||
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 16 december 2005 | ||
Thema's: |