Het goede zonlicht
duizelt door de hoge ramen:
de oude houten banken lijken
nu wel goud-verguld.
De wrede wereld ligt ver weg.
Hier binnen zitten wij gezellig samen.
Hier binnen
in de kerk geraken we
van dankbaarheid vervuld
nu peutertjes, gevat in ronde armen van de moeders,
gedragen door familie en door vrienden
die hier kwamen,
besprenkeld en gezegend
en verbonden worden onder het noemen van
de drie verheven namen.
Eén baby schreeuwt,
een oma veegt een traan weg.
Wij allen zingen:
amen, amen, amen.
Auteur: Huub Hoek | ||
Gecontroleerd door: fox_bert | ||
Gepubliceerd op: 19 december 2005 | ||
Thema's: |