doffe ogen zonder naam
geen woord, geen toon
gezichtloos gewetenloos
tever in de diepte
de woorden zijn mat
zonder klank van herkenning
het is niet de jij
die ik ooit dacht te kennen
als bezeten, beneveld
raakte je mij
niet de woorden die schrijnen
maar een afdruk van angst
het voelt nog verloren
het breekt me nogsteeds
maar zal niet laten zien
dat de wereld verging
toen jou blik verbrande
in het holst van de nacht
19-12-05
Auteur: Benjamin de Rooy | ||
Gecontroleerd door: michris | ||
Gepubliceerd op: 19 december 2005 | ||
Thema's: |