Gehaast, opvliegend en veel te druk
Niet luisteren naar je lieve vrouw
Alles gauw
Het bergdorp uit
Naar beneden
Het sneeuwde hard
Achteraf was het te veel
Lieve Annie en lieve kleine Marion
Ik zal jullie missen
Het was mijn schuld
Dat mijn auto tegen een bergwand reed
En het massieve steen dwars door jullie lichamen sneed
De stoelen werden donkerrood
En jullie gezichten koud
Als volleerde chirurg probeerde ik jullie te redden
Het was te laat
Het werd jullie dood
Zoveel mensen al gered
Waarom dan niet mijn dierbaarste
Door mij is alles stuk
Door deze allerslechtste daad
Ben ik veel verschuldigd aan mijn liefste naaste
Verschuldigd, maar te laat
22 dec. 05, JvD
(Bron: Twee bestemmingen, Elizabeth Musser, roman)
Auteur: jacques1985 | ||
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 22 december 2005 | ||
Thema's: |