Het word je te veel
In een winkel ingestort
Totaal uitgeput
Het duurde maar kort
Daar lag je op de grond
Alles zag wazig
gekomen door anorexia
Die doet altijd zo bazig
Het is niet gek dat ze gewonnen heeft
Zij is gewoon zo gemeen
Want langzaam komt ze in je
En langzaam ga je heen
Totdat er iemand is
Die vindt dat het zo niet verder kan gaan
Gedwongen krijg je hulp
En kom je voor een grote weg te staan
Al je gedachtes moeten veranderen
Al je gewoontes daarbij
Telkens zware therapieen
Ja, zo ging dat bij mij
En nu op het midden van mijn weg
Kan ik het niet meer aan
Mijn hoofd is uitgeput
En ik heb nog zo’n eind te gaan!
Maar ik kan niet meer
Ik ben kapot…
ik kan niet meer
nog even en ik stort in
ik kan niet meer
wat heeft dit nou voor zin?