Tweede kerstdag aan gedichte freaks opgedragen
Aan zowel hen die lief waren of konden klagen
Als aan hen die gelijk hadden of het niet hadden
Maar mij toch steeds de moed gaven om door te kladden
Sommigen houden niet van verzen die wat rijmen
Waardoor gevoelens soms wel lijken te verdwijnen
Maar ik hou er niet van om steeds maar na te apen
Ik wil de wereld iets ouds en iets nieuws nalaten
Een gedicht is als een melodie componeren
Jammer genoeg moet ik meestal mijzelf forceren
Zowel in muzieknoten als in woorden schrijven
Om er toch elke dat een nieuwtje bij te krijgen
Doch dan komt er plots een mailtje binnen gevallen
Die mij, als verkracht, door jullie weer laat bevallen
Het aantal gedichten kan ik wellicht vergeten
Maar ik moest jullie, het dankbaar toch laten weten