Starend een stille dag
stil trekt de dag voorbij
starend door mijn ruit
vergeet ik alles wat ik vandaag wou doen
verslagen breek ik de dag met rustige muziek
maar vind geen rust
alles lijkt anders
en voel tranen op mijn wang
de dag lijkt eindeloos lang
wat gisteren vreugde was
is vandaag verdriet
ik weet niet wat te zeggen
of hoe het uit te leggen
schrijf maar wat van me af
maar vind de juiste woorden niet
telkens als een boom een blad verliest
word hij kaler
in het voorjaar
zal alles weer bloeien
maar weer een blad
zal missen aan de stam
ik weet dat er steeds verwerking zal zijn
maar nu doet alles pijn
stil staar ik maar weer uit mijn raam
stil , zonder echt een wil
langzaam vertrekt de dag
in gedachten zie ik treden
van de trap naar de hemel poort
en zie hem gaan
geen woorden
geen stem
geen gedachten
ik staar , verdwaald in mijn gedachten
***wim****
01-01-2006
ring: | Donderdag, januari 05, 2006 21:09 |
Triestig maar een gedicht die me op de ene of andere manier raakt.hart.gr.ingrid | |
L!@: | Zondag, januari 01, 2006 21:44 |
soms zijn er geen woorden...liefs,,, en koppie omhoog he.. L!@ |
|
scientist: | Zondag, januari 01, 2006 21:32 |
Verlies verwerken doet ieder op zijn manier, en deze manier is rakend en mooi, van opzet én van vormgeving. Groeten |
|
L.Bert: | Zondag, januari 01, 2006 19:40 |
Mooi gedicht, maar let op, verlies géén dag, die komt nooit terug, de blaadjes aan de bomen wel!!! | |
Klaes: | Zondag, januari 01, 2006 19:23 |
mooi beeldend neergezet groet/klaes |
|
Mathilde: | Zondag, januari 01, 2006 17:37 |
..geen woorden.. knuffel, mathilde |
|
Auteur: Black Lord | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 01 januari 2006 | ||
Thema's: |