Er is een zwaan gestorven
er is een zwaan gestorven
het riet bewoog die ochtend niet
haar witte kleed ligt roerloos
ze zweeg er met haar levenslied
ze vloog de kracht voor mij uniek
haar zilver was mij goud in ‘t hoge
zo hoog, maar bereikbaar
zo dikwijls naast gevlogen
de oevers fluisteren stemmen
ik heb ze kunnen horen
‘t water lijkt er roerloos nu
maar die wereld gaat er niet verloren
hoe vergaat het houden van in ‘t leven
het toen laat gedachten weer beleven
ik zie cirkels in het water
bij leven meegegeven
willem
yesterday: | Zaterdag, januari 14, 2006 00:30 |
De titel alleen al is als een soort van uitnodiging voor een klein meesterwerk | |
yesterday: | Zaterdag, januari 14, 2006 00:30 |
HIJ&ZIJ: | Woensdag, januari 04, 2006 10:51 |
Bjoetie deze, ook dit is liefde ;-) | |
switi lobi: | Dinsdag, januari 03, 2006 23:20 |
Oh......zo, zó mooi..... Kus.....liefsliefs, switi lobi |
|
L!@: | Dinsdag, januari 03, 2006 22:13 |
prachtig gedicht van je Willem.. herinneringen ophalen.. tja dat doe je als je ouder wordt ;-))) liefs, L!@ |
|
Jannie Hoogendam: | Dinsdag, januari 03, 2006 21:59 |
Ahh Willem, wat een schitterend gedicht...Wat kan ik meer zeggen : fabuleus mooi liefs en een kus voor dit gedicht Jannie |
|
Mathilde: | Dinsdag, januari 03, 2006 21:54 |
oh...dit is schitterend... liefs, mathilde |
|
Sifra.K: | Dinsdag, januari 03, 2006 21:39 |
Prachtig - stilte - Liefs, Sifra |
|
MayadeBij*: | Dinsdag, januari 03, 2006 21:33 |
Doet me denken aan ´het meer´ hier.. Wonderlijke plaats op Aarde eigenlijk.. Kus! | |
Auteur: lommert | ||
Gecontroleerd door: benji | ||
Gepubliceerd op: 03 januari 2006 | ||
Thema's: |