Zo jong, zo teer, beschermd door ouder liefde.
Een moment dat nooit is weg te denken met
een intens verlangen dat, als het eens volgroeid
zal zijn het er nimmer om zal spannen.
Helaas, ondanks gegeven liefde, bescherming en
zorg bleek het geen borg voor uitgezette wegen.
De keuze is aan hen, een kind dat naar ik stellig
hoop de weg naar huis weer vindt en toch eens
zal beseffen dat ouders ook maar mensen zijn.
Zo af en toe een beetje rente voor
alles wat zij doen, is dan al fijn.
Raira (Ria): | Woensdag, januari 04, 2006 22:59 |
We proberen het allemaal zo goed mogelijk te doen maar niet altijd is de weg uit te zetten soms loopt iemand juist (tijdelijk) een andere kant op mooi verwoord liefs Ria |
|
Auteur: Henk Banis | ||
Gecontroleerd door: Innerchild | ||
Gepubliceerd op: 04 januari 2006 | ||
Thema's: |